20 juni 2022

Toch niet alleen

Arzúa - Pedrouza 

Vanochtend gaat het toch nog niet goed genoeg met de voeten en enkels van Germaine om 20km te lopen. Bij het ontbijt besluiten we tot een alternatief plan voor de dag. Ik ga de etappe lopen en Germaine doet vandaag rustig aan en neemt de bus. 

En zo loop ik weer eens in mijn eentje, net zoals drie jaar geleden. Wat toevallig is want op de kop af drie jaar geleden kwam ik aan in Monte Sant’Angelo en zat mijn tocht van destijds er op. 

Nou ja, ‘loop ik in mijn eentje’… vanaf Arzúa heeft de Camino del Norte hetzelfde traject als de Camino Francés. En over de Francés lopen meer dan 10 keer zoveel mensen. Er is een klein stukje waar ik geen pelgrim voor me zie, maar over het algemeen zijn het echt grote hordes die hier lopen. En dan ook nog een hoop fietsers op hetzelfde traject. Het is nog drukker dan op een NS-wandeling op een mooie zondag. 

En het is niet eens een mooie zondag. Het miezert en regent continu. Dan is het ook niet fijn om even op bankje langs de rpute te zitten. Maar ‘ alle nadeel hep z’n voordeel’: door die grote aantallen mensen, is er ook een bar om de andere kilometer. Dus dan zijn dan weer fijne plekken om uit te rusten. 

Op de Camino Norte kenden we de laatste dagen wel de mensen die ongeveer dezelfde etappes liepen als wij. Hier ken ik helemaal niemand. Totdat ik na een kilometer of 10 Kevin en Sylvie, het stel uit Canada tegenkom. En zij lopen op samen met Randy en Jennifer uit de VS, die we ook al eerder zijn tegengekomen. Dus zo loop ik ineens met vier anderen samen, kletsen we onderweg, verbazen we ons samen over de gekte van de Camino Francés en vliegen de kilometers voorbij. Voor ik het weet, ben ik alweer in Pedrouzo, waar Germaine al is ingecheckt in ons onderkomen van de nacht. 

‘S avonds hebben we met de Canadezen en Amerikanen afgesproken om samen te eten. Dan sluiten ook nog twee Amerikaanse zussen aan (Mary en Ann) en de Italiaanse Giovanna. Een tafel voor negen weten we zowaar te vinden en ook nog op een vroeg tijdstip. Nog een voordeel van de Francés: de keukens van de restaurants zijn continu geopend en de hele dag hebben ze menú del día. 

De avond is reuzegezellig. We hebben er weer 7 vrienden bij. Ik verwacht niet dat we ze morgen weer spontaan tegenkomen in de pelgrimsfile naar Santiago, maar wellicht gaan we morgen nog samen iets drinken om de aankomst in Santiago te vieren. 


Kees



1 opmerking:

Anoniem zei

Leuk dat je aan het einde van zo n tocht tal van lotgenoten/ wandelvrienden over houdt Heel jammer da Germaine net het laatste wandelpad moet missen, maar ja, een echte pelgrim moet soms lijden om tot inkeer te komen. Sorry voor het plagen lieve schoondochter want ik heb het echt met je te doen, net als Gineke. Liefs en veel zon.🌞