Gezelligheid op de Camino

Villamartín Grande - Mondoñedo 

Gisteravond is het supergezellig in de herberg. We eten met z’n 10-en; Duitsers, Spanjaarden, een Oostenrijkse en een Tsjechische. We zijn heel blij dat we “thuis” kunnen blijven voor het avondeten, want na aankomst trekt het dal weer helemaal dicht en begint het ook weer te regenen. Bovendien is er verder helemaal niets in het piepkleine gehucht waar we verblijven. Het eten is verrukkelijk, een stevige soep vooraf, dan paella met salade. En daarbij goede, lokale wijn. Een van de Spaanse dames is jarig, dus er is taart en we zingen haar toe in verschillende talen. 

Vanochtend is het droog, maar nog steeds heel mistig en nu met harde wind. Ik twijfel voor het eerst deze reis of ik niet een lange broek aan moet trekken. Ik houd het toch op de korte want dat loopt lekkerder, maar loop het eerste half uur wel met kippenvel. We maken ook nog ff een kort filmpje voor de Madrileense vrienden die nu midden in de hittegolf zitten, terwijl wij met trui en regenjack de kou en wind trotseren. Ongelooflijk hoe groot de verschillen in 1 land kunnen zijn. Wij blijven vandaag steken op zo’n 15 graden, in Madrid tikken ze de 40 aan. 

Na een uurtje lopen komen we de 2 Duitsers weer tegen en lopen we samen verder. Heel gezellig. Ik dacht dat zij vrienden waren, maar ze zijn elkaar op dag 4 van de Camino tegengekomen en vervolgens samen blijven lopen. Ik kan alleen maar niet onthouden wie der Klaus is en wie der Peter. Dat wordt nog ff oefenen, want vanavond eten we met de Duitsers. 

We zijn nu in Mondoñedo. Lijkt op het eerste gezicht een doorsnee, middelgrote plaats, maar is een bisschopsstad met kathedraal en een rijke geschiedenis. Nog even uitrusten en dan duiken we het stadje in.

Germaine