Germaine koopt weer eens schoenen

Abadín - Vilalba

Allereerst nog even over Abadín, het dorp waar we afgelopen nacht sliepen. Die wint de “lelijkste dorp van Spanje” verkiezing. Één drukke hoofdstraat waar alle verkeer, dus ook zware vrachtwagens, doorheen dendert. Aan die straat bijna allemaal lelijke huizen, deels onbewoond. Nu hielp ook niet mee dat het gisteren bloedheet was toen we aankwamen. Je kreeg bijna het idee dat je in een tweederangs Western verzeild was geraakt. 

Maar goed, vanochtend vroeg op pad, want het wordt weer een warme dag. Gisteren zijn we na de klim op een soort hoogvlakte aangekomen, tot Santiago blijven we zo’n beetje op deze hoogte. Iedere pelgrim én local heeft het erover: voorlopig weinig klimmen en dalen. Fijn vooruitzicht, want mijn hielen kunnen wel weer wat respijt gebruiken. 

We lopen afwisselend over kleine weggetjes en paden, door bos en tussen weilanden. Ons routeboek spreekt nu niet meer over dorpen of gehuchten, maar over “een groepje huizen”, zo klein zijn de plaatsjes waar we door komen. Het is mooi maar niet spectaculair. Kees zegt op een bepaald moment zelfs dat het een beetje op de Achterhoek lijkt. En inderdaad….

Bij een kleine boerderij staat een bankje voor pelgrims en een kraampje met zelfgemaakte kaas, fruit en wandelstokken. We pauzeren er even en raken aan de praat met de boerin. Over vanalles en nog wat: klimaatverandering, oorlog in Oekraïne, hoe duur alles wordt, maar ook over het vee dat ze hebben en de kaas die ze maakt. Het is zó fijn dat we gesprekken kunnen voeren in het Spaans! Dat maakt deze tocht zoveel leuker, interessanter én gemakkelijker. 

Na zo’n 20 km die ons redelijk makkelijk afgaan komen we in Vilalba, een wat grotere plaats. Die lijkt even met Abadín te wedijveren om de titel “lelijkste dorp”, maar blijkt later toch een aardig centrum te hebben. De zolen van mijn wandelschoenen zijn door de ruim 700 km die we tot nu toe afgelegd hebben behoorlijk aan het slijten. Bovendien denk ik dat iets meer vering geen kwaad kan. Dus we gaan op zoek naar nieuwe wandelschoenen, ik wil de trailschoenen wel ns proberen, goede verhalen over gehoord. Wel beetje spannend, om tijdens zo’n tocht op nieuwe schoenen te gaan lopen. De oude gooi ik dus nog even niet weg. Maar als ik de trailschoenen pas, is het of ik op kussentjes loop, dus de keuze is gauw gemaakt. Morgen eens kijken hoe ze op de Camino bevallen! 

Germaine