17 juni 2022

Afzien, en toch doorgaan

Baamonde - Regüelo


Het komt niet vaak voor, gelukkig, maar vandaag heb ik me wel een paar keer afgevraagd waarom we dit in hemelsnaam doen. Warm, benauwd en veel asfalt. Om de hitte zoveel mogelijk te ontlopen gaan we om 7 uur op pad met met 2,5 liter water in de rugzak. 


De eerste kilometers gaan over de doorgaande weg, maar die is gelukkig breed en nog niet heel druk. Dan een mooi pad dat klimt en daalt tussen weilanden bossen, met af en toe een groepje huizen. De eerste 13 km gaan fluitend. Dan switchen we naar de provinciale weg. Het is inmiddels flink warm met een hoge luchtvochtigheid en de weg stijgt stevig. Wat het wandelgenot niet bepaald bevordert zijn de grote kippenstallen die we zien en vooral ook ruiken. Ik had gelezen dat kapoen hét streekgerecht is, dus vermoed dat die hier vandaan komen. Ik kan je vertellen, dan duren 7 km langs zo’n weg behoorlijk lang. Eindelijk zien we de afslag naar ons hotelletje en is het nog “maar” 3 km over een klein weggetje. Behoorlijk verhit en kapot zijn we bij aankomst. Maar het hotel rural is prachtig, de eigenaar aardig, we kijken uit over heuvels en weilanden met koeien en het is hier aangenaam stil. 


En, niet onbelangrijk, bij vertrek vanochtend passeerden we het 100 km punt. Met die 24 km van vandaag eraf dus nog 76 te gaan tot Santiago de Compostela. Het gekke is dat we daar allebei niet echt blij van worden. Tuurlijk, het is fantastisch dat het lopen zo goed gaat en we er - meestal - veel plezier in hebben. Maar het betekent ook dat we over 2 dagen op de Camino Francés komen, de hoofdroute naar Santiago, die in Arzua samenkomt met de Camino del Norte en vele malen drukker is. Vanaf daar is het nog 2 dagen lopen naar Santiago. Het betekent ook dat we, of we nu willen of niet, toch een beetje gaan aftellen naar het einde van de tocht. En daar hebben we, ondanks mijn geklaag hierboven, helemaal geen zin in. Nou heeft de Camino del Norte ná Santiago nog een staartje dat doorloopt naar de kust, naar Finisterre en Muxia, en het moet daar prachtig zijn. En we missen de zee. En het kan qua tijd. Dussss…..als lijf en leden het toelaten dan lopen we na onze rustdag in Santiago nog even door. Komt ook wel goed uit want we kunnen per 2 juli in ons huurappartement in Gijón terecht, en het is dan nog een kleine week lopen. Het lijkt me heerlijk om onze Camino aan zee af te sluiten. Maar first things first: eerst maar eens naar Santiago.


Germaine





4 opmerkingen:

Anoniem zei

Geen zin in aftellen betekent dat jullie met plezier lopen en het doel bereiken klinkt dan zo absoluut.ik vroeg me gister nog af hoeveel km jullie in de benen hebben. Ben de tel kwijt.....enne...ik zou dootlopen na Santiago..maar ik heb makkelijk praten. Ga nu (weer) aan de sangria. MartR

Anoniem zei

Tsja. Aftellen en alvast eenbeetje afscheid nemen van deze voor jullie tot nu toe zo voorspoedige pelgrimstocht.
Maar ..... jullie hebben toch nog wel wat kilometers samen voor de boeg.
Lekker blijven genieten 😇😇
Hier is het warm tot zeer warm.
Bijzonder voor een nederlandse vakantie. En elke avond weer zo’n prachtige zonsondergang.
Liefs 💑

Jaap Knoppert zei

Zeker doorlopen als dat kan. Mijn zus heeft dat stuk vorig jaar gedaan en vond dat heel mooi! Zag er ook heel mooi uit inderdaad. En aankomen in santiago vond ik ook een anti climax.. T onderweg zijn is waar t eigenlijk om gaat. Vond ik althans.

Anoniem zei

Zo lang mogelijk doorlopen zou ik doen, hangend op de bank😀. Gr Marcel